Trek vooral niet aan de halmen

duda-wsm • 25 april 2019

Een groot tekort aan vakmensen

Opeens ontspint zich weer de discussie over hoger en lager opgeleid zijn. Interviews van vorig jaar worden weer aangehaald en ook duikt er ineens weer iets op wat lijkt op het "trek toch vooral niet aan de halmen" wat in de jaren '90 van de vorige eeuw veel reactie op riep. Positief overigens.

Er is al heel lang een groot tekort aan vakmensen. Vooral technische vakmensen en mensen in de zorg hebben we een groot tekort aan. En daarvan geeft men de schuld aan het feit dat men blijkbaar zo hoog mogelijk opgeleid moet zijn om mee te kunnen in de maatschappij en dat vooral dat heel erg gestimuleerd wordt. Door ouders, scholen en werkgevers.
Maar laten we eerlijk zijn. Het schreeuwend te kort aan technisch personeel komt door de bezuinigingen in de sector ten tijde van de economische recessie.En het nog harder schreeuwend tekort aan zorg personeel komt door bezuinigingen en de intrede van de WMO in 2015.

Ergens in de discussie wordt ook de term "Hoofdonderwijs" genoemd. Blijkbaar wordt hier de tegenhanger van praktijkdonderwijs bedoeld? Als ik google naar hoofdonderwijs krijg ik alleen een groot aantal vacatures van organisaties die een Hoofd Onderwijs zoeken, maar geen verklaring van de term in ieder geval. Als ik de discussie probeer te volgen wordt het me allemaal een beetje te oppervlakkig en te warrig.

Er worden 3 verschillende dingen door elkaar gegooid.
  1. Het trek toch vooral niet aan de halmen effect, waarbij in het kort bedoeld wordt; volg maar ga niet aan het kind lopen trekken omdat het beter moet gaan presteren.
  2. Het tekort aan technisch/praktisch personeel.
  3. Het oordeel over hoger- of lager opgeleid.
Soms is het gewoon fijn als mensen zich houden bij een onderwerp waar ze verstand van hebben, denk ik dan wel eens. En tegelijkertijd levert het mij weer een leuk onderwerp op om over te schrijven.

Er is onderwijs. Voor kinderen, jongeren en volwassenen. Dat onderwijs is opgesplitst in 2 hoofdgroepen; praktisch en theoretisch. Beide groepen kennen 3 niveau's; laag midden en hoog. Welke van de 2 hoofdgroepen onderwijs je gaat volgen, praktisch of theoretisch heeft te maken met je persoonlijkheid. En het niveau waarop je onderwijs volgt heeft te maken met wat je kan en wil. Hoe er met jou als leerling wordt omgegaan wordt in belangrijke mate bepaald door de visie op onderwijs die de school in het pedagogisch plan uitlegt. Daar kan je dus voor kiezen. Spreekt dat je niet aan dan ga je naar een andere school.
Als volwassene heb je uiteraard meer ervaring dan wanneer je net van school komt en dat betekent dat het niveau waarop je functioneert gaat veranderen. Zo zie je dat mensen die ooit een lbo hebben genoten, opklimmen naar een mbo en soms zelfs een hbo niveau. Persoonlijk vind ik dat alleen maar geweldig. Mensen die blijven ontwikkelen. Als je al op een hbo of wetenschappelijk niveau van school af komt, is het lastig om nog door te blijven ontwikkelen, denk ik dan.

Het praktisch/technisch onderwijs heeft vaak de negatieve lading een lbo te zijn. En dat is lastig dat oordeel. Waarom dat oordeel er al sinds mensenheugenis is? Geen idee. Mensen die een praktische leerweg volgen zijn niet dommer dan mensen die een theoretische leerweg volgen. Het grote verschil tussen mensen die een praktische leerweg volgen en mensen die een theoretische leerweg volgen zit hem in de manier van leren. Leer je liever theoretisch of leer je liever praktisch. Simpeler kan ik het niet maken. Het tekort aan praktisch personeel heeft daar wel voor een deel mee te maken. Als je in een beroep zit met grote risico's, waarin je veel en ver moet reizen, en lang van huis bent dan zul je dat probleem minder ervaren maar in alle andere praktische beroepen geldt dat het veel te laag betaald is. In ieder geval te laag om een gezin op te onderhouden. En daar zit dan meteen ook de angel waarom mensen niet meer dat soort beroepen willen uitvoeren en gaan doorleren als het enigszins kan.

Voor mij blijft het belangrijkste dat iedereen de gelegenheid krijgt om te leren en dat doet op een manier die het beste bij je past. Dan haal je alles uit jezelf zonder dat het een probleem wordt. Want tenslotte, als leren en werken makkelijk gaat wordt alles wat je doet ineens veel leuker.