Simpel

Terwijl er toch zoveel kennis en wetenschap achter de theorie van het onderzoek zit.

Maar, als je voor het eerst met de vormgeving van het onderzoek geconfronteerd wordt kan ik me heel goed voorstellen dat je vragen hebt bij de meerwaarde daarvan.

Nu hoor ik achteraf van mensen altijd hele enthousiaste verhalen van deelnemers, vooral omdat het onderzoek zo kort en makkelijk te maken is. En belangrijker nog omdat de uitkomsten zo herkenbaar, waardevol en makkelijk toepasbaar zijn. En dan ben ik ook wel eens blij met een toch wat kritischer noot, want dat geeft mij de gelegenheid om het hoe en waarom van de eenvoudige vormgeving uit te leggen.

Zoals ik in de blog over rust voor het brein al uitlegde, verwerkt het brein het makkelijkste en snelste informatie als het in de zogenaamde default stand staat (zoals bij een computer die dan kan resetten). Voorbeeld van het brein in default is als we slapen. Dan zijn er geen verstorende impulsen zoals gedachtes, gevoelens, beelden of geluiden die afleiden en kan het brein informatie vliegensvlug op de juiste plek opslaan in het geheugen.

Het brein in default stand geeft de meest betrouwbare informatie over wat het brein zelf nodig heeft om informatie goed te kunnen verwerken.

Dus als je niet nadenkt bij de keuzes die je maakt in het onderzoek, dan krijg je de meest betrouwbare score. Het brein geeft dan zelf aan welke talenten het heeft.

Doordat de vormgeving van het onderzoek zo simpel en eenvoudig is gehouden wordt heel bewust het brein in defaultstand (ruststand) gezet.

Hoe werkt dat nu?

Ergens in het onderzoek krijg je bijvoorbeeld de keuze tussen een strandbal en een vliegtuig. Twee plaatjes die ogenschijnlijk niets met elkaar te maken hebben. De strandbal is in kleur en het vliegtuig in zwart-wit.

Als je zonder na te denken kiest voor de strandbal, dan geeft het brein daarmee aan dat het de voorkeur geeft aan kleurgebruik in de informatie die het aangegeven krijgt. 

Wanneer je zonder na te denken kiest voor het vliegtuig dan geeft het brein daarmee aan kleurgebruik storend te vinden in de informatie die het aangegeven krijgt.

Verder zie je ook nog een tijd in cijfers en in letters én je ziet een tijd in een plaatje, de keuze die je daarmee maakt geeft aan in hoeverre plaatjes belangrijk zijn of juist storend.

Hoe het bij jou zit kan je maar op één manier achter komen en dat is door het onderzoek te doen. Wij denken vaak dat we wel weten wat onze voorkeuren zijn, maar helaas is ons onderwijssysteem en onze cultuur zodanig dat we leren leren en dan niet meer kijken naar wat ons brein aangeeft. We leren op school markers en kleuren te gebruiken als we tekstverwerken, maar of dat ook daadwerkelijk de voorkeur van ons brein is weten we niet.

Mijn ervaring is dat even zoveel mensen kiezen voor de strandbal als voor het vliegtuig, net als dat evenveel mensen kiezen voor de klok als voor de tijd.

Het onderzoek meet geen IQ maar de talenten die jouw brein gebruikt om informatie makkelijk en snel te verwerken. En op het moment dat jij weet wat die talenten zijn kan jij jouw brein bewust in die stand zetten om die talenten ook te gebruiken .

En die informatie is dan zo waardevol dat je daar de rest van je leven profijt van hebt, zowel in je werk als bij het studeren.